ولادت نورانی سبط اکبر رسول خدا، اولین خورشید خانه ی علی و زهرا، کریم اهل بیت، حضرت امام حسن مجتبی علیهم السلام سحر است. ستاره ها از مناجات سحرگاه لبریز مي شوند و براي روزه اي ديگر، رو به سوي قبله، نيت مي كنند. همين كه ماه با تمام چهره خويش، نورش را بر سفره هاي روزه خواه مي گستراند، همين كه نسيم، نزديك شدن هنگامه ی اذان را در گوش بيداران رمضان ندا مي دهد، تو مثل خورشيد به یک باره طلوع مي كني؛ تمام صداها خاموش مي شوند، تا صداي پلك زدن آغازينت، اذان رستگاري عالم شود. گلدسته ها سر خم مي كنند، به سوي خانه ی وحی، خانه ای که تو در آن چشم گشودی. درختان مناجاتشان را نيمه كاره مي گذارند تا تو را سلام بگويند و گنجشك ها و كبوتران سپيده دم، دیدن سپيدي چهره ی نورانیت را آواز شكر سر مي دهند. خوش آمدی حَســـــن جان...
|